به نقل از «ایرنا»

فریاد نیاز به کبریا

تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۳۵۷۹

این روزها دیار قومیت ها حال و هوای دیگری دارد غروب که می‌شود همه قرآن به دست می‌گیرند و راهی نزدیکترین خلوتگه برای راز و نیاز با خدای خود می‌شوند.

شب قدر برترین و مهم‌ترین شب سال در فرهنگ اسلامی است. بنا بر روایتی از پیامبر(ص)، شب قدر از موهبت‌های خدا بر مسلمانان است و هیچیک از امت‌های پیشین از این موهبت برخوردار نبوده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در قرآن کریم، سوره‌ای کامل به توصیف و ستایش شب قدر اختصاص یافته و به نام (سوره قدر) خوانده شده است. در این سوره، ارزش شب قدر بیشتر از هزار ماه دانسته شده است. آیات یکم تا ششم سوره دخان نیز به اهمیت و رخدادهای شب قدر می‌پردازد.

وقوع برخی حوادث همانند ضربت خوردن امام علی(ع) در شب نوزدهم و شهادت وی در شب ۲۱ رمضان، بر اهمیت این شب‌ها، نزد شیعیان افزوده است و آنان در این شب‌ها در کنار اهتمام به اعمال مستحب مخصوص این شب‌ها برای آن امام نیز سوگواری می‌کنند.

در هر مسجد و حسینیه که قدم بگذاری لب‌ها از نیایش جاری است و صدای «الغوث، الغوث» آرامشی بهاری برفضا حاکم می‌کند.

ساعتی را با صدها عاشق که در محفلی گردهم آمده تا فریاد نیازشان را به کبریا برسانند، همراه شویم. از هر چشمی اشکی سرازیر است و از هر گوشه‌ای نیز زمزمه دلتنگی به گوش می‌رسد.

این شب ها وروزها ساعت‌ها لحظه‌اند و لحظه‌ها کم، پیر و جوان آمده‌اند تا هوای نفسانی‌شان را در پیشگاه قرآن قربانی کرده و دست نیاز به سوی پروردگار دراز کنند، آمده‌اند تا در این شب‌های قدر، کوله بار گناهانشان را تکانی داده و اندکی از آن بکاهند آری اینجا همه برای بندگی آمده‌اند.

شب‌ها و روزها حلول ملائکه است و روح!

سلام بر همه فضایل؛ به اذن پروردگاری که بشر را به مقصد تکامل آفرید و جهت داد، ربی که عرصه ربوبیت خود را عمومیت بخشید تا راه بندگی بر همگان گسترده بماند.

سلام بر همه فضایل تا طلوعی که در بهشت به تماشایش خواهیم نشست، بارالها این روزهای پاک و فرود آسمانیان است و تو خود خوب می دانی که دست گنهکار ما کوتاه‌تر از آن است که به آسمان برسد و این بود که شبی آسمانیان را به زمین فرود آوردی تا میهمانان تو از برچیدن میوه‌های آسمان بی‌ نصیب نمانند.

این روزها و شب ها زمان احیای دل است و ما در میان صفحات جوشن کبیر دنبال توایم، قرآن را بر سر می‌گیریم تا آتش برخاسته از درون مان، جهان را نسوزاند.

"یا مدبر الاُمُور یا باعثَ مَن فی القُبُور"، چگونه قاری سوره قدر باشم، حال آنکه از شناختن قدر تو غافل هستیم و چگونه در معنای سوره عنکبوت، تو را دریابیم.

و در این میان، نام علی (ع) همچون خورشید بر دریای سرخ اندوه جانمازها و مساجد می‌ تابد، غروب است یا شب؟

چه زود سحر در راه است، همان شبی است که در انتظارش بودی مگر چیزی به تو نهیب نمی‌ زد که برگردی و روی کویر فقیر گناهانت، خط پشیمانی بکشی، این ساعات، همان زمانی است که می‌ شود در آن تمام روزهای سیاهت را ورق بزنی، شاید امشب پیمودن راه‌های صد ساله به یک شب تمام شود.

این روزها، زمان میهمانی رازها بود، چگونه خواب، سرزمین چشم‌هایم را فتح کند، وقتی که به استقبال واژگان نور می‌روند، در این ایام معنوی پنجره‌ ها ستاره می‌ چینند تا جوشن‌ کبیر، با تمام عظمتش آغاز شود.

ای کاش دیشب دیرتر سپیده می شد تا شاید دمی را بیشتر قدر بدانیم همه برای استجابت آمده و دست نیاز به سوی پروردگار گشوده بودند.

خدایا تو خود گفتی در قدر بیایید و اینک بندگان تو آمده اند تا گناهانشان را نادیده گیری و رحمت واسعه ات را دریغ نفرمایی.

خدایا، در این دیار که نه بلکه در سرتاسر این سرزمین پهناور، هر کسی در هر گوشه در میان جمع بیشمار به خواستی دنیایی هم آمده، یکی شفای بیمارش را می طلبد، یکی دوای درد درونیش، آن یکی گم گشته اش را می خواهد و اما این شب ها تنها زمانی است که شاید بندگان او که همواره زندگی و دنیا وجودشان را پر کرده، لحظاتی و ساعاتی طعم شیرین نزدیکی و تقرب به او را می چشند.

باشد که در این ساعات استجابت شود دعا!

آری باید قدرشناس لحظات سرنوشت‌ساز شب قدر بود و از خوابیدن و یا در خواب غفلت ماندن پرهیز نمود تا در این ساعات، سرنوشت زیبا و سعادت‌آفرین نصیب انسان شود.

استان‌ها خراسان شمالی ۰ نفر برچسب‌ها بجنورد ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور شب قدر خراسان شمالی دعا و نیایش

منبع: ایرنا

کلیدواژه: بجنورد ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور شب قدر خراسان شمالی دعا و نیایش بجنورد ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور شب قدر خراسان شمالی دعا و نیایش آمده اند شب قدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۳۵۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعی

ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، در حقیقت خودشان هستند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با دکتر مژگان خان‌بابا، مشاور امور بانوان معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و استاد دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه، به بررسی نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی پرداخته است.

معنویت؛ تلاشی برای درک‌ زندگی واقعی

«معنوی و معنویت» منسوب به معنا، غالباً در مقابل ظاهری، مادی و صوری به کار می‌رود. واژه «معنویت» را شاید بتوان با این آیه قرآن به خوبی بیان کرد: «كَذَلِكَ یضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا ینفَعُ النَّاسَ فَیمْكُثُ فِی الْأَرْضِ» (سوره رعد؛ آیه 17) در این آیه حق ثابت و ماندنی، و باطل همچون کف روی آب، ناپایدار و زوال‌پذیر معرفی شده است. این آیه می‌تواند مقایسه ظاهر و معنا باشد.

وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

آثار جنسیت زنانه بر رشد عرفانی و معنوی

نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی

برای رسیدن به پاسخ این سؤالات، کافی است تنها به یکی از روایات قرآنی، آن هم روایتی که تنها در آن روایت، نام زنی به صراحت آمده است، مراجعه کنیم. داستان حضرت مریم بنت عمران، یکی از چهار زن برگزیده عالم که مادرش پس از وضع حمل از اینکه دختری زاده، نگران است: «وَ لَیسَ الذَّکَرُ کَالاُنثَی» (آل عمران/ آیه 36)

اما همین دختر چنان به تربیت معنوی خود مشغول می‌شود و از خود آغاز می‌کند که سرمشق و الگوی پیامبر خدا می‌گردد: «کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیهَا زَکَرَیَّا المِحرابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزقًا» (همان سوره/ آیه 37) پیامبری که خود متصل به منبع وحی است، می‌پرسد: «یَا مَریمُ اَنَّی لَکِ هَذَا» (همان آیه).

شاید این بخش از آیه همان حلقه مفقوده در جامعه زنان امروزی باشد. ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، درحقیقت خودشان هستند.

آنها غافل از اینکه شبانه‌روز توسط فرزندانشان رصد می‌شوند و فرزندان آنها با چشمانی تیزبین الگوهای زندگی خود را در مادران خود جستجو می‌کنند، به جای پرداختن به رشد معنوی خود، فرزندان را به دست کسان دیگری، خواسته یا ناخواسته می‌سپارند و از نقش اصلی خود در این فرایند کاملاً غافل می‌شوند: «یَا ایُّها الّذینَ آمَنُوا عَلیکُم اَنفُسَکم» (المائده/ 105)

در روایت حضرت مریم سلام الله علیها، هر بار حضرت زکریا علیه السلام نزد او می‌رود، رزقی می‌بیند: هر بار رزقی، یعنی هر بار ثمره و پاداش فعلی الهی متفاوت از دیروز و فردا.

سحر دانشور: حوزه زنان رسانه ندارد!
 

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی: «مَنِ اِسْتَوَى یوْمَاهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ» این الگو چنان تأثیرگذار است که پیامبر الهی را به حرکت درآورده، او را از ناامیدی از درگاه الهی که متناسب با شأن پیامبری‌اش نیست، به سوی امید «رَبِّ هَب لِی مِن لَدُنکَ ذُرِیَّةً طَیِّبَة» (همان سوره/ آیه 38) و امیدبخشی : «وَ امرَاتِی عَاقِر» (همان سوره/ آیه 40) به حرکت درمی‌آورد.

آنچه که از زنان در جامعه امروزی انتظار می‌رود؛ یعنی توجه به معنویت و پرهیز از روزمرگی و معنابخشی به زندگی خود و اطرافیان (خانواده)، ایجاد شوق، پویایی، تحرک و نشاط معنوی در زندگی با متصل شدن به خالق هستی و ایجاد رابطه دوستی با تنها دوست اطمینان‌بخش و مطمئن: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (الرعد/آیه 28)

سپس داستان از انحصار در خانواده و اطرافیان درآمده، خطاب آن جهانی می‌شود: «وَ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ» (همان سوره/آیه 42) رسالت مریمی که در واقع پیامبر نیست، از حوزه خانواده و عشیره به جهانیان گسترش می‌یابد.

این داستان، ذهن خواننده را به رسالت پیامبران بزرگ الهی و از جمله پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله نزدیک و منتقل می‌کند. آنجا که از حوزه عشیره و خانواده: «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ» (الشعراء/ 214) و مخاطبینِ خاصِ«رِحْلَة الشِّتَاءِ وَالصَّیفِ» (قریش/آیه2) به دعوتی جهانی : «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ» (الحجر/ آیه 95) گسترش می‌یابد.

رسالت معنوی حضرت مریم سلام الله علیها از خود شروع می‌شود، به خانواده می‌رسد و از آنجا به خارج از خانواده و جهانیان منتقل می‌شود. این، نقش معنوی یک زن از نگاه قرآنی است.

انتهای پیام/